Week 3 Duitsland 2022
Dag 15 – Donderdag 16 juni – Prenden / Wandlitz 0km
Overnachting: gratis – water betaald, stroom € 1,00 / 6 uur
Ondanks de verplichte rustdag gisteren hebben we ’s middags even de benen gestrekt door een wandeling. Wel in een sloom tempo. Bij terugkomst staat er een grote omgebouwde vrachtwagen met Nederlands kenteken. Anita herkent de grote camper meteen. Die stond vorig jaar mei ook op de CP in Doezum. Ik kijk op deze site naar het reisverslag van mei vorig jaar en zie op de foto bij de overnachting in Doezum dat het inderdaad deze camper vrachtwagen is. We maken kennis met Gerd die deze camper helemaal zelf heeft gebouwd. Hij nodigt ons uit voor koffie na een afspraak die hij heeft. Een uurtje later roept hij dat de koffie klaar is. We hebben een leuk gesprek met Gerd. Na de koffie krijgen we een rondleiding in de camper. Het zit vol met technische snufjes. Geweldig om te zien.
Vannacht voor het eerst na het ziek worden goed geslapen. De antibiotica doet al goed werk. Ik voel me al een stuk beter. En dus gaan we de stad weer in. We bezoeken als eerste het DDR-Museum. Het museum laat zien hoe mensen in deze dictatuur moesten leven en werken. Het is apart, je moet om iets te zien veel deurtjes en lades open trekken.
Daarna met de metro naar het volgende museum, het Stasi museum. In dit gebouw was ministerie van Staatsveiligheid gevestigd, de Stasi. Drie verdiepingen tonen foto’s, filmbeelden, artikelen en werkkamers waar de Stasi medewerkers onder leiding van Erich Mielke alles en iedereen in de DDR in de gaten moesten houden. Was interessant om in dit voormalig dictatoriaal gebouw deze rondgang te maken.
Met de metro terug naar de Alexanderplatz waar we bijna onder de grote tv toren uitrusten op een bankje. We sluiten af op de Friedrichstraße bij restaurant Boulevard voor een lekkere kalfssnitzel met friet. Wel een erg grote portie want we krijgen allebei twee grote snitzels op ons bord. Veul mar wel heel lekkerrrr.. Hiermee sluiten we na bijna een week Berlijn af. Het zouden drie dagen zijn. Morgen trekken we weer verder. In mijn schema zouden we ook nog München bezoeken, dat laten we schieten. Blij dat het weer beter gaat. We kunnen weer verder.
Dag 16 – Vrijdag 17 juni – Dessau-Roßlau 192km
Overnachting: € 11,00 – inclusief water, lozen en stroom
En we gaan verder! Na bijna een week verlaten we de mooie en rustige CP in Prenden / Wandlitz. Omdat op de CP lozen niet mogelijk is en de toilet cassette vol is gaan we die eerst legen. Dit hebben we afgelopen dagen een paar keer meer gedaan. Bij het station in Klosterfelde staat een dixie en daar kan de inhoud van het toilet gemakkelijk in geleegd worden. Bij de Netto aldaar kopen we meteen enkele broodjes. Dan rijden we terug over de zelfde weg richting CP maar dan door het dorp en verder naar de volgende plaats Biesenthal om de dieseltank te vullen. Die is vrij leeg en met een record prijs van € 211.9 / liter tanken we voor maar liefst € 161,00.
Ik wil vandaag niet meteen een hele lange rit gaan rijden, maar later wil ik wel weer mijn gemaakte schema ergens oppakken. Ergens tussen Berlijn en Leipzig zoeken we langs de A9 een geschikte plek. Met Campercontact vinden we in Dessau-Roßlau de CP ‘Am Bowling Treff’ wat ons als doorgangsovernachting wel wat lijkt. We rijden na het tanken de A11 op richting Berlijn en komen op de Berliner Ring A10. Daar rijden we best lang op. Dan zien we pas hoe groot Berlijn eigenlijk is. Vanwege wegwerkzaamheden komen we kort in een file, een kleine vertraging van twintig minuten. Daarna eindelijk van die Ring A10 af. We sturen de camper de A9 op richting Leipzig. Rond 13 uur gaat het de snelweg af naar Dessau-Roßlau. Als we de plaats binnenrijden zien we zowat alle grasvelden naast de weg vol staan met campers, caravans en tenten. Ook zijn er wegen afgesloten. Veel jongeren lopen met bierblikken langs de weg. Er is denken we een festival gaande. Pal naast een groot terrein wat ook helemaal vol staat zien we de CP, maar ondanks er maar een paar campers staan kunnen we er niet op. De ingang van de CP ligt open, er wordt gegraven. Ze zijn er druk mee bezig. Dat wordt niks. Druk en herrie naast de CP waar we niet eens op kunnen rijden. Eerst maar even een broodje eten en dan zien waar we wel naar toe gaan.
Een alternatief in de buurt lijkt ons wel wat. CP ‘Flugplatz Hugo Junker’ (sitecode 15470) ligt acht kilometer verder. Een kwartiertje later rijden we de CP van het vliegveld op en het lijkt ons een leuke plaats. Van de acht beschikbare plaatsen zijn er nog zeven vrij. Plaats vier nemen we in en we kunnen ook stroom pakken wat inclusief is. In het gebouw van het vliegveld betaal ik het staangeld. Kosten € 11,00 all-in. Dus inclusief water, lozen en stroom. Binnen een uur na onze aankomst druppelen er meerdere campers binnen en staat op één plek na alles vol.
We pakken de stoelen uit de camper en zitten deze middag heerlijk ontspannen achter de camper met zicht op de vlieg bedrijvigheid. Regelmatig zien we de vliegtuigen opstijgen of landen. We staan hier mooi, prima plek!
Dag 17 – Zaterdag 18 juni – Bad Steben 229km
Overnachting: € 15,00 – water betaald, stroom € 0,60 / kWh
Op de grens van Thüringen en Beieren ligt er een dorpje Mödlareuth. Dwars door dit dorp ging de muur, het dorp werd gedeeld tussen een vrij deel in Beieren en een tragisch deel wat binnen de DDR viel. We gaan dit dorp bezoeken wat een museum huisvest over deze tragische geschiedenis.
De Amerikanen noemden het ‘klein Berlijn ‘. Aan het eind van de tweede wereldoorlog werd Duitsland in vier bezettingszones opgedeeld. De demarcatielijn liep grotendeels langs de oude landsgrenzen van 1937. Het land links van het Tannbeekje was nu de Amerikaanse bezettingszone en rechts ervan was de Sovjet zone. In mei 1949 trad de grondwet van de Bondsrepubliek Duitsland in werking, in oktober van hetzelfde jaar volgde de oprichting van de DDR. Vanaf nu hoorde de ene helft van Mödlareuth tot de Bondsrepubliek en de andere helft bij de DDR.
In mei 1952 vaardigde de ministerraad van de DDR een verordening uit over maatregelen aan de demarcatielijn tussen de DDR en de westelijke bezettingszones van Duitsland. Een 10 meter brede controlestrook langs de grens werd ontbost en omgeploegd. In het grensgebied werden duizenden bewoners gedwongen om naar het binnenland van de DDR te verhuizen. Hele dorpen werden met de grond gelijk gemaakt. De bewoners van het noordelijke deel van het dorp konden in de laatste minuten nog naar Beieren vluchten voordat het bouwen van een houten versperring begon met de totale afgrendeling van het dorp. Hoogtepunt van de inspanningen om de eigen burgers tegen het ‘imperialisme ‘ te beschermen, zou de muur worden. Ongeveer 700 meter lang, 3,30 meter hoog uit beton delen samengesteld. In 1966 werd zij in enkele weken gebouwd. Vanaf die tijd noemde men Mödlareuth dan ook ‘klein Berlijn’. Vierentwintig jaar lang hield dit bouwwerk stand. Rondom het uur bewaakt, ‘ s nachts badend in een spookachtig licht. Op 17 juni 1990 gooide een bulldozer plat wat iedereen altijd een doorn in het oog was. De val van de muur werd de geboorte van het duits-duits museum in Mödlareuth.
Het dorp zelf blijft een curiositeit, de ene helft Beieren en de andere helft Thüringen. Verschillende postcodes, kengetallen en autokentekens zijn zichtbare verschillen van deze bondsgrenzen. Twee burgemeesters zorgen voor de ongeveer 50 bewoners wier begroeting duidelijk maakt waar ze wonen, ‘ grüss Gott’ voor de ene kant en ‘ guten Tag’ voor de andere kant van het Tannbeekje. Tegenwoordig leeft men het dagelijkse leven weer gezamenlijk, viert samen feest, de deling is geschiedenis.
Na het bezoek aan dit bijzondere dorp Mödlareuth willen naar een CP in Leopoldsgrün. Vanaf de snelweg zien we al op het bord een wegafsluiting. Via wat omrijden lukt het ons ook niet om er te komen. We geven het op. Na boodschappen doen in een grote Rewe besluiten we naar de CP in Bad Steben te rijden. Wohnmobilstellplatz an der Therme wordt de plek om te overnachten.
Dag 18 – Zondag 19 juni – Coburg 70km
Overnachting: € 12,00 – water betaald, stroom € 0,60 / kWh
Een rit van 70km binnendoor naar Coburg. Het is op deze zondagochtend rustig op de weg. Via landelijke soms steile wegen rijden we rustig in anderhalf uur naar Coburg. Op CP Vesteblick willen we overnachten. Na een klein stukje door de stad, bereiken we ons doel van vandaag. De CP is ruim en plaats genoeg.
Coburg, bekend van de Coburgerham, is vermoedelijk ontstaan in Coburg. De ham bestaat uit de twee schnitzel-delen van het varken de boven- en de plattebil. Het vlees wordt droog gezouten met zeezout. Afhankelijk van de producent wordt een kruidenboeket toegevoegd. Er zijn talloze varianten op deze ham. Men laat de ham tot wel zes maanden rijpen waarna het vlees inclusief het nog aanwezige bot wordt gerookt. Daardoor ontstaat de specifieke smaak. Ook zijn er varianten die licht gerookt zijn en vaak kom je de Coburger tegen in een wat vierkanter model.
Na installeren en lunchen wandelen we naar het oude stadscentrum, 1,8km. We komen langs Schloß Eherenburg. Er staan mooie gebouwen hier. Op de markt zien we enkele terrasjes. Voor de Sparkasse nemen we even plaats op een bankje. Het is vandaag erg warm, de hitte die Nederland gisteren teisterde is nu hier. Het wordt 35 graden. Na geld pinnen bij die Sparkasse zetten we onszelf neer op het terras van een Italiaanse ijssalon. Weer een welkome verfrissing zo’n heerlijke coupe ijs. Na terugkomst op de CP wordt het luieren in de schaduw. Het is te warm om wat te ondernemen. ’s Avonds om 20 uur probeer ik via de gratis WiFi de formule 1 race van Canada te bekijken op mijn smartphone. Het internet van deze hotspot blijkt te traag, het beeld hapert teveel. Ik luister dan maar naar de race. Olav Mol en Jack Plooij via Grand Prix Radio zijn wel goed te volgen. Dat werkt wel en kan zo toch horen dat Max de race wint, waarbij hij de laatste vijftien ronden Carlos Sainz mét DRS op zijn staart heeft. Mooi! Morgen komen we weer op mijn gemaakte reisschema.
Dag 19 – Maandag 20 juni – Leutershausen 186km
Overnachting: gratis – geen voorzieningen
Om vandaag mijn reisschema op te kunnen pakken na de ziekte problemen in Prenden bij Wandlitz, waarbij we drie dagen langer bij Berlijn stonden dan de bedoeling was, gaan we naar Leutershausen. Het is een verplaatsing van 186km grotendeels over de Autobahn. Via de A73 eerst naar Nürnberg. De route voert ons een stukje de stad in en het houdt erg tegen. Na twintig minuten zijn we er door we komen op de A6 richting Heilbronn. Bij afslag Leutershausen is het nog maar acht kilometer. We zien in de plaats een camperbordje wijzen naar de CP. Een mooie en gratis plek zonder voorzieningen. Op loopafstand van de CP zijn twee supermarkten en een drankenzaak. We kiezen voor de Lidl en doen er voor de komende dagen de boodschappen. De verse kaiserbroodjes zijn weer lekker voordat we de fietsen van de drager halen. We gaan een stukje van de Alt Mühlweg fietsen. Die gaat richting Rothenburg o/d Tauber, maar zo ver gaan we niet. We houden het bij in totaal 25km. Een leuke fietsroute, maar er stond wel veel wind. Het druppelt af en toe, maar geen noemenswaardige regen. Het is zwaar bewolkt en 22 graden. Heel wat aangenamer dan de 35 graden van gisteren.
Dag 20 – Dinsdag 21 juni – Iphofen 78km
Overnachting: gratis – water betaald, stroom € 0,50 / kWh
In Iphofen zijn we al eens eerder geweest. In april 2019 toen we op weg waren naar Italië. Het is nog steeds een mooie CP bij het geheel ommuurd stadje. Na 78km komen we bij de CP aan en van de elf zijn er drie plaatsen vrij. De CP is nog steeds gratis, water en stroom betaald.
Met prachtig zonnig weer wandelen we ook deze keer weer langs de stadsmuur het stadje rond. Na deze ronde het stadje in waar we ditmaal wel de kerk in kunnen. Na het voor ons gebruikelijke ritueel, een kaarsje aansteken, gaan we een terrasje opzoeken. Tegenover het Knauf museum nemen we plaats bij een wijn bistro. Maar een biertje hebben ze ook in het assortiment. Na bijna anderhalve week mag het weer, een heerlijk koel biertje. De antibiotica kuur is immers gisteren beëindigd. Het plan was om hier volgens mijn schema twee dagen te blijven en er morgen met de fiets richting de Main te rijden. Maar van Marktbreit aan de Main naar hier Iphofen gaat het alleen maar omhoog en dat 11km. Op dat fietsen heb ik me wel verkeken, dat gaat hem niet worden. Ik krijg wel het idee om dan morgen in plaats van fietsen de trein en bus naar Marktbreit te nemen. Daar het stadje bezoeken en ook langs de Main te wandelen. En dus blijven we ook morgen hier op de CP van Iphofen.
Na het eten maken we een wandeling van een uur. We wilden eigenlijk de gele bordjes route van i2 gaan lopen, maar vanaf de CP zien we de bordjes niet. Na een rondje Iphofen zien we een i2 bordje wel als we weer bijna bij een van de stadspoorten zijn. Misschien morgen dan.
Dag 21 – Woensdag 22 juni – Iphofen 0km
Overnachting: gratis – water betaald, stroom € 0,50 / kWh
We gaan de ov 9 euro kaarten vandaag weer gebruiken. Eerst met de trein van Iphofen naar Kitzingen, vijf minuten en daarna met de bus naar Marktbreit. Daar willen we lunchen. Helaas, op woensdag schijnen bijna alle spaarzame horeca gelegenheden te slapen. Het enige terras wat wel open is vinden we niks. We lopen naar het station van Marktbreit en nemen de trein naar Würzburg. Nog nooit geweest, we laten ons de stad verrassen. Een kleine vijfentwintig minuten later stappen we op de Hauptbahnhof in Würzburg uit. Tegenover het station begint de winkelstraat al.
In een broodjeszaak kopen we belegde broodjes die we burgemeester maken op een bankje. Daarna de C&A in. Anita slaagt er voor een passend tasje voor bij de eerder gekochte kleding in Bremen. De stad doet ons leuk aan. We lopen via de markt verder naar de Main. Over de Alte Main Brücke die wel wat weg heeft van de Karelsbrug in Praag. Aan de overkant is een groot terras. Echt op zijn Duits met houten tafels en banken. De meisjes van de bediening lopen in typisch Beierse klederdracht. Op weg terug het centrum in kunnen we het niet laten plaats te nemen op een terras van een ijssalon. Iets over half vijf nemen we de trein terug met een directe verbinding naar Iphofen. Het was een leuke dag in een gezellige stad Würzburg.
